انواع آسانسور

  کدام یک برای پروژه ساختمانی شما مناسب است؟

  آسانسورها بخش مهمی از طراحی یک ساختمان اعم از مسکونی یا تجاری هستند. اما کدام نوع آسانسور برای شما مناسب است؟

در مورد چهار نوع اصلی آسانسور و الزامات پیکربندی برای دستیابی به اهداف عملکرد خود بیاموزید.

چهار نوع اصلی آسانسور

آسانسور مسافری 

آسانسور مسافری به هر آسانسوری گفته می شود که برای جابجایی افراد از طریق ساختمان در نظر گرفته شده است. این آسانسورها بسته به کاربری آسانسور می توانند از نظر اندازه، سرعت و گزینه های داخلی بسیار متفاوت باشند. 

آسانسور سرویس (خدماتی)

یک آسانسور خدماتی در بسیاری از ساختمان‌های تجاری یافت می‌شود و برای حمل و نقل کالا از طریق ساختمان‌ها توسط کارمندان در نظر گرفته شده است، مانند کارکنان خانه‌داری که گاری‌های نظافت را از طریق هتل جابجا می‌کنند. از این آسانسورها در بیمارستان ها برای جابجایی بیماران روی تخت های بیمارستانی نیز استفاده می شود. برای مطابقت با الزامات کد، آسانسورهای خدماتی معمولاً قوی‌تر و عمیق‌تر از آسانسورهای مسافربری استاندارد هستند، بنابراین می‌توانند موارد بزرگ‌تر را در ساختمان حرکت دهند.

 آسانسور باربری

  آسانسور باربری برای جابجایی بارهای بسیار سنگین مانند اتومبیل یا محموله در ساختمان های صنعتی در نظر گرفته شده است. این آسانسورها برای حمل و نقل مسافر در نظر گرفته نشده‌اند و برای تحمل شرایط کاری سخت‌تر طراحی شده‌اند، به همین دلیل است که فضای داخلی آن‌ها به جای گزینه‌های جذاب‌تر، بر روی دیوارها و کف‌های فولادی سنگین متمرکز شده است.

آسانسور غذابر

یک آسانسور باربری کوچک است. اغلب برای حمل و نقل غذا در رستوران ها استفاده می شود. با این حال، آنها را می توان هم در ساختمان های تجاری و هم در ساختمان های خصوصی یافت.

سیستم های بالابر آسانسور

نوع ساختمان همچنین می تواند بر سیستم بالابر شما در هنگام طراحی آسانسور تأثیر بگذارد . درک اصطلاحات بین انواع مختلف سیستم های بالابر آسانسور به شما کمک می کند تا مشخص کنید کدام مدل یا نوع آسانسور ممکن است مناسب ترین ساختمان شما باشد.

انواع متداول سیستم های بالابر آسانسور عبارتند از:  

 آسانسورهای کششی

این نوع آسانسور از طریق یک سیستم قرقره کار می کند و با استفاده از طناب یا تسمه فولادی و وزنه تعادل کابین را بالا و پایین می کند.

دو نوع آسانسور کششی وجود دارد: کشش بدون دنده (گیرلس) و کشش دنده ای(گیربکس)  . آسانسورهای کششی بدون چرخ دنده (گیرلس)راه حل پیشرفته تری هستند، با چرخی که مستقیماً به موتور متصل می شود و وزنه های تعادل برای عملکرد سیستم بالابر استفاده می شود. کشش چرخ دنده از یک گیربکس برای چرخاندن قله بالابر و بالا بردن آسانسور استفاده می کند. این سیستم ها معمولا کندتر از سیستم های گیرلس هستند. به طور کلی، آسانسورهای کششی معمولاً کارآمدتر انرژی هستند و سواری نرم و آرام‌تری را برای مسافران فراهم می‌کنند. اکثر آسانسورهای مدرن کشش بدون دنده (گیرلس)هستند که به عنوان کم مصرف ترین راه حل موجود در انرژی و فضا در نظر گرفته می شود.

آسانسورهای هیدرولیک

این نوع سیستم بالابر معمولاً فقط در ساختمان های کم ارتفاع، معمولاً تا شش طبقه یا برای حمل بارهای بسیار سنگین استفاده می شود. آسانسورهای هیدرولیک توسط پیستون از پایین بالا می روند. این آسانسورها نسبت به سایر مدل های آسانسور برای کارکردن به انرژی بیشتری نیاز دارند و با توجه به معرفی آسانسورهای بدون موتورخانه  با ماشین آلات و درایوهای با راندمان بالا، تا حد زیادی در بازار آسانسور جایگزین شده اند.

موتورخانه

با پیشرفت تکنولوژی، دیگر اجباری نیست که یک موتورخانه  آسانسور برای قرار دادن دستگاه و اجزای محرک وجود داشته باشد.

آسانسور بدون موتورخانه (MRL).

سیستم های بدون موتورخانه  می توانند کششی یا هیدرولیک باشند. با گنجاندن قفسه های بالابر فشرده تر، آنها نیازی به موتورخانه برای کار آسانسور ندارند و دستگاه مستقیماً در بالابر روی ریل آسانسور قرار دارد. این امر استفاده بهینه از فضا را برای طراحی ساختمان فراهم می کند.

آسانسور با موتورخانه  (MR) 

 سیستم های با موتورخانه  می توانند کششی یا هیدرولیک باشند. در آسانسورهای کششی، موتورخانه  معمولاً در بالای چاهک قرار دارد. با این حال،موتورخانه  همچنین می تواند در پایین بالابر یا در اتاقی مجاور بانک آسانسور قرار گیرد.